بررسی تخصصی روغن هواپیما و جت باگرو

روغن های روان کننده مورد استفاده در صنعت هوانوردی (روغن موتورهای جت) از دسته روغن های سنتزی می باشند که باید در طیف گستردهای از دما، مثال دمای منفی ۴۰ درجه تا ۳۰۰ درجه سانتیگراد، پایدار و روان بوده و گرانروی مناسبی داشته باشند.
دارا بودن گرانروی مناسب در دماهای پایین به منظور سهولت در استارت و روانکاری سریع در لحظه استارت خوردن است. لذا از روغن پایه ها و مواد افزودنی با کیفیت در ساخت روغن موتورهای صنعت هوانوردی استفاده می شود. مواد پایه این نوع روغن ها عموما از نئوپنتیل پلی استر و پلی هیدریک الکل و اسیدهای چرب تشکیل میشود.

افزودنی های مورد استفاده در روغن موتورهای جت، علاوه بر مواد آنتی اکسیدان، ضد خوردگی فلزات، ضد کف کنندگی و ضد فرسودگی، شامل یک افزودنی جهت افزایش تحمل فشارهای گوناگون و در شرایط کاری بسیار سخت و دشوار نیز هست.

این روغن ها به دلیل تحمل دماهای بسیار بالا و داشتن عمر زیاد، به این دلیل که دمای سوختن آن ها بسیار بالا است، فراریت بسیار کمی دارند؛ به طوریکه همواره مقدار روغن موجود در مخزن روغن موتور جت تقریبا ثابت می ماند، که این مسئله کاهش مصرف روغن را به دنبال خواهد داشت.
به طور معمول در موتورهای جت و هواپیما تعویض روغن انجام نمی شود و تنها به اضافه کردن مقداری روغن جهت کمبود احتمالی در دوره های بازدید و سرویس هواپیما اکتفا می شود.

این روغن ها به دو گروه روغن موتور پیستونی (PEO) و روغن موتور توربینی (TE ) تقسیم می شوند و بایستی با انواع سوخت هواپیما سازگاری داشته باشند.

روغن موتورهای باگرو با استفاده از روغن پایه بسیار مرغوب و مواد افزودنی معتبر با تکنولوژی و سطح کارایی عالی و منطبق با استاندارد تدوین شده در شرکت تناوب صنعت ماهان تولید شده اند.
این روغن ها برای استفاده در پیستون و توربین هواپیماها با سطوح کیفی 23699-PRF-MIL و 7808-PRF-MIL توسط سازندگان توصیه شده اند.